Navia, nai

Poucas veces se pode opinar sobre libros editados que falen da zona e que o autor tamén o sexa, como Navia, nai de Toño Núñez do Muxo da Proba, porque sinxelamente, non os hai.
Os contos e poemas de Toño Núñez engaiolannos, e lévannos ás mellores historias que nos cuntaban os nosos avós ó redor do lume nas lareiras, ou nas polavilas que tantas había nos anos que nos relata. Contos que nos falan da tristura da emigración ou das "gandainas" e falcatruadas dos mozos de Navia, falcatruadas que lles facían ós que non eran ben, ou as xentes que non era da vila e lles caían mal por algunha circuntancia. Tamén atopa espazo para tratar o tema dos escapados que houbo durante e despois da guerra civil por toda esta contorna.Ou da soedade dos vellos que van quedando na aldea, e que seus fillos tuveron que emigrar a Madrid ou Barcelona. Esto por enumerar algunhas.
Para conseguir o obxetivo de meternos nas súas historias, válese do léxico e xiros que sempre se dixeron nesta zona raiana de Asturias e León.Historias, unhas inventadas e outras non, e nas que se reconocen os seus protagonistas.
Hai en Toño Núñez un profundo enamoramento polos costumes, lendas e a lingua naviegas, enamoramento no que se recrea. Pero como escritor deleitase sobre todo nas nosas vellas e fermosas palabras, e que agora muito de este léxico está a piques de se perder. Fainos falla que Toño escriba mais libros, e mais Toños que traballen neste eido da recuperación, ou o do non esqecemento. A miña recomendación persoal é que merquedes este libro porque os nove euros que me custou ben os merece.Os meus parabens a Toño polo seu libro.